Macera Dolu Bir Hafta Sonu
Bugünlerde aşırı sıcak günler yaşıyoruz ve kendimizi gölgeye atabildiysek ne mutlu bizlere… Hafta sonu bu sıcakları fırsat bilerek serinlemek adına arkadaşlarla bir yolculuğa çıkalım istedik ve hedefimizde Eskişehir’e 35 km, Söğüt’e ise yaklaşık 50 km mesafede olan Sakarı Ilıcaları vardı. Bizler güneşin en tepede olduğu anda saat 12’de Söğüt’ten hareket ettik. Peki neyle mi? 3 adet motosikletle… Yol güzergahımızda sırasıyla Çatlı – İnhisar – Tarpak (hemen aşağısından geçtik) ve birkaç köy vardı. Kazan Kaya diye adlandırılan yere vardığımız esnada öncelikle benim motosikletim arıza vermeye başladı, gerçi yola çıkmadan önce arıza mevcuttu ama macera arıyoruz ya çıktık yola bir kere. Diğer arkadaşlar çoktan uzaklaşmıştı benden, bense bir adım ilerleyemiyordum. Sonradan bir arkadaş geri döndü ve motosikletteki arızanın hemen yapılamayacak olmasından dolayı motosikletimizi hemen oradaki seraya koyup, sera sahibinden de tamircinin numarasını alarak birlikte yola koyulduk, biraz gittikten sonra bu kez de 2. motosikletimizin tekeri patladı. Aksilik bu ya tamda yerinde patladı, etrafta kimseler yok, Allah’tan cep telefonu çekiyor. Hemen tamirciye ulaşıp yardım isteyebildik. Biz yardım beklediğimiz esnada önce kenelerle karşılaştık sonra ise diğer motosikletinde tekerinin patladığını öğrendik. Filmlerde olur diye düşünebilirsiniz ama tüm bunlar başımıza geldi maalesef. Buluşma noktamız Mihalgazi’ye bağlı Karaoğlan köyü idi. Biz vardığımızda diğer arkadaşlar tamirciye çoktan gelmişlerdi. Motosikletlerimizi tamir ettirdik ve düşünmeye başladık, yola devam edecek miyiz yoksa geri mi döneceğiz… Sakarı Ilıcaları’na neredeyse 10-15 dakikalık bir mesafe kalmışken bizler geri dönmeyi yeğledik. O yolu göze alamadık, bir daha yolda kalmayı göze alamadık. Bundan da bir hayır vardır diye düşünerek yola koyulduk. En keyifli anımız Sakarya nehri kıyısındaki yemek molamız oldu. Güneşin en şiddetli vurduğu esnada yolda olmanın ödülü ise yüzümüze ve kollarımıza aldığımız yanıklar, tam 5.5 saat boyunca çektiğimiz çilede cabası… Böylesine bir hafta sonu macerası herkese nasip olmaz…
Fotoğraftakiler; Hüseyin, Ali, Ekrem ve ben… ( Fotoğraflar silinmiş 🙂 )